Ere wie ere toekomt! Henricus Hubertus Pollaert heeft met grote toewijding het enorme zoek- en controle-werk verricht over zijn eigen voorgeslacht in een tijd dat dit heel wat moeilijker was dan tegenwoordig. Al voor het begin van de 2e Wereldoorlog was hij daarmee bezig. Archieven waren toen veel minder toegankelijk dan heden ten dage en in heel veel gevallen moest het woord "index" nog worden uitgevonden. Wie was deze Henricus Hubertus? Zijn zoon heeft het voor ons beschreven en die laten we daarom het beste aan het woord

Hij werd geboren op 6 maart 1907 te Heer (Maastricht) en ging reeds op vrij jeugdige leeftijd (21 jaar) in politionele dienst. In 1938 behaalde hij het diploma voor inspecteur van politie en werd in 1945 (na Wereldoorlog II), na zuivering en reorganisatie van de politie benoemd tot Inspecteur van Politie te Venlo. In 1958 werd hij benoemd tot Hoofd Bescherming Bevolking voor Noord-Limburg, omvattende 22 gemeenten. Gedurende de oorlogsjaren 1940/1945 was hij als Politie-officier, chef van de 2e en 3e afdeling (inlichtingen en politie) werkzaam bij de Provinciale Staf van de illegale O(rde) D(ienst), onder leiding van de Generaal Majoor b.d. J.R.L. Jans. (Deze wordt genoemd in een goed leesbaar artikel over Maastricht tijdens de 2e Wereldoorlog)

Hij was tevens een van de oprichters van de eveneens illegale L(andelijke) O(rganisatie voor Onderduikers).

Op 10 augustus 1943 werd hij in verband met zijn illegale werkzaamheden door de Duitse S(icherheits) D(ienst) gezocht en moest hij tot het einde van de oorlog onderduiken. Hij verliet Venlo als kloosterzuster verkleed (zie het boek "Oorlog over Noord-Limburg" van N.V. Dagblad voor Noord-Limburg). Na het einde van de oorlog werd hij belast met de oprichting en leiding van de P(olitieke) R(echerche) A(fdeling) voor Noord-en Midden-Limburg.

Bij het verlaten van de dienst op 65-jarige leeftijd werd hij door H.M. de Koningin bemoemd tot Ridder in de orde van Oranje-Nassau.

Voor zijn werkzaamheden tijdens de oorlogsjaren werd hij onderscheiden met:

Een markante persoonlijkheid dus. Zijn functies en bekendheid zullen hem in het genealogische verkeer wellicht geholpen hebben om deuren te openen en medewerking van archivarissen te verkrijgen. Zo profiteren nog allen, die een relatie met de naam Pollaert hebben, van zijn kwaliteiten en inzet.